Allereerst is mijn muzieksmaak dermate ondefinieerbaar dat het enkel schizofreen is te noemen. Van The Fugees tot Jannes en van Jannes naar Slipknot er is niks wat ik niet luister. Nu hoor ik je zeggen “Echt waar? Jannes?” ja, ook Jannes.

Na een avondje reflecteren is er toch een album dat voor mij boven de rest uitsteekt. Een album dat ik nog steeds nagenoeg elke maand beluister. Dit album is van een band die ik leerde kennen door mijn vader die vroeger tijdens het stofzuigen en dweilen al stampend door het huis marcheerde. Het album draagt de titel ‘Reise, Reise’ en is van de iconische rockband Rammstein met (hopelijk) welbekende nummers zoals “Mein Teil” en “Ohne dich”. Ondanks dat dit album niet mijn all time favorite “Engel” bevat is dit album mijns inziens het summum van wat Rammstein is. Harde beukers gebaseerd op hedendaagse gebeurtenissen aangevuld met een rustige timide vorm van Rammstein in nummers zoals “Ohne dich”. Niet alleen op het album maar ook live (Ahoy & De Goffert) weet Rammstein deze nummers binnen te laten komen al zij het met nodige vuur en vuurwerk. Voor mij een album dat niet altijd top of mind is maar toch altijd weer vertrouwd voelt als ik weer schreeuwend en beukend in de auto richting werk zit.