Welcome to the land of pleasure

Achterin een pick-up op een Australisch eiland hoorde ik voor het eerst de muziek van ‘Sticky Fingers’. Ik was een maand alleen aan het rondreizen langs de oostkust van Australië. Zoals alle hippe jongeren in hun gap year, de tijd van je leven!

Het gekke is, als ik er op terugkijk, voelt het ook als de tijd van mijn leven. Maar als ik het album terug luister, weet ik nog precies hoe ik mij daar heb gevoeld. De confrontatie met mezelf viel me zwaar. Ik ben liever omringd door vrienden en familie op een industrieterrein in Heerhugowaard, dan dat ik in mijn eentje ga duiken in The Great Barrier Reef. Dacht ik.

Mijn chaotische hoofd en last minute planning brachten mij in situaties waar ik normaal gesproken om lach, maar aan de andere kant van de wereld werd ik er gek van. De slaapzalen vol dronken Engelsen waar ik totaal niet mee kon levelen in combinatie met alleen uit eten gaan, deden mij baden in zelfmedelijden.

Totdat ik in die pickup zat. Zonnetje, het strand witter dan wit; ik was in het fucking land of pleasure. Ik heb het album opgezet, een cocktail besteld en ben gaan genieten.

Zoals veel dingen in mijn leven, gaat ook muziek in fases. Het was lang geleden dat ik het album had geluisterd. Tot afgelopen zomer, bij Down the Rabbit Hole. All the way from Australia, traden ze daar op; Sticky Fingers! Alsof het zo moest zijn hadden mijn vrienden op dat moment een ander plan. Dus stond ik daar alleen, vooraan, weer even met mijn gedachten in The land of pleasure.’